De bal- en zaalsporten kenden een grote bloei in de gemeente Arendonk. Steeds meer sportievelingen sloten zich aan bij de basketbal- of volleybalvereniging. De eerste herenploeg van Okido, die toen werd getraind door Nico Engels, werkte hun competitie van het seizoen 1981-1982 af in de sporthal van Ravels, omdat ze nood hadden aan een grotere zaal. Dat jaar werden ze kampioen en promoveerden naar 1 e provinciale. Ook de basketbalploeg promoveerde en werd verplicht binnen te spelen. Er waren plannen om een gemeentelijke sporthal te bouwen, maar die plannen werden op de lange baan geschoven. Uiteindelijk sloegen de leden van de basketbalclub en de volleybalclub de handen in elkaar om een eigen sporthal te bouwen achter de gemeentelijke basisschool en gemeentelijk stadion in de kerkstraat. Op 15 maart 1982 kregen ze de goedkeuring van het gemeentebestuur. Er werd een financiële rekening geopend en een VZW sporthal opgericht waarin leden van basketbal en volleybal zaten. De sporthal werd officieel ingehuldigd op 31 oktober 1982 door burgemeester Jozef Bouwen gevolgd door een groot volksfeest in de nieuwe sporthal. Om geld in het laatje te brengen verhuurden ze de sporthal en de kantine aan allerhande verenigingen en organisaties: tafeltennistornooien, turnshows van de plaatselijke turnverenigingen, handbal voor blinden, zaalvoetbal-tornooi, rolstoelbasket, team-dans-wedstrijden, een okidobal en De Losse Groevenshow van TROS TV vonden allemaal plaats in de eerste jaren van de nieuwe sporthal.

In die periode verscheen er elke week een wedstrijd-verslag in de plaatselijke kranten die de populariteit van de club erg ten goede kwam. In mei 1984 werd een nieuw bestuur verkozen en ondertussen was ook de eerste jeugdwerking op gang onder leiding van Jos Bockx en Leo De Proost.

Het 15-jarig bestaan van Okido in 1985 werd gevierd met een Vlaamse tafel, danswedstrijden en een match generatie 1970 tegen generatie 1985. In het seizoen 1984-1985 degradeerde de eerste herenploeg van eerste naar tweede provinciale. Ze wilden het volgende seizoen dadelijk weer promoveren, dus kochten ze bijna een halve ploeg aan en inderdaad ze werden kampioen en kwamen zo terug in eerste provinciale. De aankoop van spelers was echter financieel duur en vele van de aangekochte spelers verdwenen ook snel terug. Vanaf toen werd besloten enkel met eigen spelers te werken en geen vreemde spelers meer aan te kopen.